ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘာမွမတတ္ခဲ့ပါဘူးဆိုတဲ့ မီးရထားဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးေအာင္မင္း

 

ဦးေအာင္မင္း အေၾကာင္း ေရးသားေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလံုမိပါ။ မီးရထား ဝန္ႀကီး ဌာန၊ ဝန္ထမ္းေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့၍ ျမန္မာ့မီးရထားက႑၏ စိတ္ေမာဖြယ္ရာအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းကိုလည္း ရင္ဖြင့္ခ်င္လာမိသည္။

    မီးရထားက႑သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ျမန္မာက စတင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ လက္ထက္ ၁၈၈၇ ခုနွစ္၊ ေမလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္မွ ျပည္သို႔ ပထမဦးဆံုးမီးရထား စတင္ေျပးဆဲြခဲ့ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ့ မီးရထားအပိုင္း စတင္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၇ ခုနွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဒီဇယ္ရထားေခါင္းတဲြမ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ စတင္ေရာက္ရိွခဲ့ျပီး ၁၉၅၈ ခုနွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ေျပးဆဲြအသံုးျပဳခဲ့သည္။

    ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာ့မီးရထားကိုပိုမိုေခတ္မီေစဖို႔ အင္းစိန္စက္ေခါင္းျပင္ရံု၊ မလႊကုန္း ဒီဇယ္စက္ေခါင္း ျပင္ရံု၊ ရြာေထာင္ဒီဇယ္စက္ေခါင္းျပင္ရံုမ်ားကိုတည္ေထာင္ၿပီး မီးရထားက႑ကို ျမင့္တင္နိုင္ေရး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

    ၈၈ ခုနွစ္ မတိုင္မီက တစ္နိုင္ငံလံုး မီးရထားလမ္း အရွည္ ၁၉၇၆.၃၅ မိုင္ရိွခဲ့ၿပီး ၈၈ ခုနွစ္ ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရေခတ္တြင္ မီးရထားလမ္းအရွည္ ၃၅၄၅.၁၃ မိုင္အထိရိွလာခဲ့သည္။ ယခင္က စာပို႔ရထားပဲေျပးဆဲြနိုင္သည့္ ရန္ကုန္ - မနၲေလး မီးရထားလမ္းကို အဆင့္ျမွင့္တင္ၿပီး ဒဂံုမန္း၊ ေရႊမန္းေမ စသည္ျဖင့္ ပုဂၢလိကရထားလိုင္းမ်ား ေပၚ လာခဲ့သည္။ ေရႊမန္းေမ ရထားလိုင္းမွာ အဆိုေတာ္၊ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ခင္ယုေမ၏ ေရႊမန္းေမ သီခ်င္းေၾကာင့္ စီးနင္းလိုက္ပါသူခရီးသည္ ပိုမိုရရိွခဲ့သည္။

    မွန္ပါသည္၊ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ လမ္းပိုင္းတိုးခဲ်႕တာေတြရိွပါသည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းအရွည္မိုင္သာ တိုးလာ ခဲ့ၿပီး အရည္အေသြးျမွင့္တင္နိုင္မႈအပိုင္း အားနည္းခဲ့သလို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈ အပိုင္းတြင္လည္း အလြန္အားနည္းခဲ့ ပါသည္။ လက္ရိွကာလတြင္ အရည္အေသြးေတာ္ေတာ္က်ဆင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့မီးရထား ဒီအေျခအေန ဘာေၾကာင့္ေရာက္ခဲ့ရသလဲ၊ ဝန္ထမ္းေဟာင္း တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ စဥ္းစားမိၿပီး ရင္ဖြင့္ခ်င္လာျခင္းျဖစ္သည္။

    မီးရထားေလာကတြင္ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈမ်ိဳးစံု ရိွၾကပါ၏။ ေခတ္အလိုက္ စီးပြားလမ္းေျဖာင့္ခဲ့ၾကပါ၏။ အထက္ကိုလည္း ေပးရ၏၊ ေဝစုခံလည္း ယူရ၏။ ဝန္ထမ္းအားလံုး၏ ရုပ္ပိုင္း၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ား ေျပာင္းလဲေစရန္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေခါင္ကမိုးမလံုလွ်င္ တံစက္ၿမိတ္က ဘယ္လိုမွ် မလံုနိုင္ ပါေခ်။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ၁၉၇၇ ခုနွစ္ မီးရထားဝန္ႀကီး ဦးထြန္းလင္း လက္ထက္မွစ၍ ဦးေအာင္မင္း လက္ထက္အထိ ဝန္ႀကီးအဆက္ဆက္ကိုလည္း မီွခဲ့ပါသည္။ အဆိုးဆံုးကာလမွာ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ကာလျဖစ္ပါသည္။

    ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ အသက္ ၇ နွစ္ခန္႔ ငယ္ပါလိမ့္မည္။ သူ႕ကို '' အဘ '' ဟု ေခၚရပါသည္။ အဘဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း က ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘာမွမတတ္ခဲ့ပါဘူး ဟု ျပည္သူေတြၾကားမွာ ေျပာေလ့ရိွပါသည္။

    ဦးေအာင္မင္း မတိုင္ခင္က နဝတေခတ္ ဝန္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးဝင္းစိန္၊ ဦးပန္းေအာင္ အသီးသီး လက္ထက္တြင္ ျမန္မာ့မီးရထားနွင့္ပတ္သက္၍ တတ္နိုင္သေလာက္ တိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ခဲ့ျကပါသည္။ သူတို႔အေနနွင့္ ပညာရွင္မ်ားမဟုတ္ေသာ္လည္း တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမွန္သမွ်ကို ကိုယ္တိုင္ေျမျပင္ဆင္းၿပီး လိုက္လံစစ္ေဆး ၾကသည္။ ပညာရွင္မ်ားကို ေနရာေပးၾကသည္၊ ျမန္မာ့မီးရထားက႑ကို အဆင့္အတန္း တစ္ေနရာတြင္ ထိန္းထား နိုင္ခဲ့သည္။ သူ႕လက္ထက္နွင့္သူ အဆင့္အလိုက္အဆင္ေျပေအာင္ ညိွနိႈင္း ရယူမႈမ်ားလည္း ရိွၾကသည္။ စာဖဲြ႕ ေလာက္သည့္ အေနအထားေတာ့မရိွ။ သို႔တေစ အားလံုးေက်နပ္ၾကသည္။

    ၂ဝဝ၃ ခုနွစ္မွ ၂ဝ၁၂ ခုနွစ္အထိ ဦးေအာင္မင္း ဝန္ႀကီးျဖစ္လာသည့္အခိ်န္တြင္ နိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အရိွန္အဟုန္ျဖင့္ တိုးျမွင့္လာခဲ့သည္နွင့္အတူ မီးရထားက႑တြင္ တည္ေဆာက္ေရးပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးခ်ဲ႕ ခဲ့ရတာေတြ၊ အသစ္တည္ေဆာက္ရတာေတြလည္းမ်ားလာခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းေတြမ်ားလာေလ ၁ဝ ရာခိုင္နႈန္း ဆိုသည့္ နာမည္ႀကီးကိစၥေတြ မ်ားလာေလျဖစ္လာသည္။ ၁ဝ ရာခိုင္နႈန္းမွ်ျဖင့္ အားမရေသာေၾကာင့္ ေယာက္ဖေတာ္ သူ တည္ေထာင္ထားသည့္ မင္းအေနာ္ရထာကုမၸဏီနွင့္ ၎၏ တူျဖစ္သည့္ ဝဏၰကိုတို႔အား ဝန္ႀကီးဌာန၏ စီမံကိန္း လုပ္ငန္းအမ်ားအျပားကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနွင့္ ၁ဝ ရာခိုင္နႈန္းေပ်ာက္သြားကာ ဦးေအာင္မင္း အိတ္ကပ္ထဲသို႔ အကုန္ေရာက္သြားေတာ့သည္။

    ဦးေအာင္မင္း လက္ထက္တြင္ ရထားလမ္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ေဖာက္လုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ရထားလမ္း၏ အရည္ အေသြးမွာ ျမင္းလိုခုန္၊ လိပ္လိုသြား ဟု နာမည္ႀကီးခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ - မနၲေလး ၁ဝ နာရီ ခရီးကို ၁၆ နာရီၾကာမွ ေရာက္သည္။ တိုးခ်ဲ႕တာလည္းမ်ားသေလာက္ ပ်က္စီးတာေတြလည္း ပိုမ်ားလာခဲ့သည္။ ၁၉၉၂ ခုနွစ္ ကတည္းက ရထားပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာေရာက္ရိွခဲ့တဲ့ ကုန္းလမ္းပို႔ေဆာင္ေရးညႊန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာန၊ ဆိပ္ကမ္းနွင့္ ျပည္တြင္းေရေၾကာင္း သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအဖဲြ႕မ်ား၏ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ကိစၥမ်ားသည္လည္း ဝန္ႀကီး၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ စည္းပ်က္ကမ္းပ်က္နွင့္ နာမည္ဆိုးမ်ားျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ရသည္။ ျမစ္ငယ္ မီးရထားစက္ရံု၏ BOT ကန္ထရိုက္စနစ္မ်ားတြင္လည္း ၁ဝ ရာခိုင္နႈန္းအထက္ ရလိုျခင္းေၾကာင့္ China National Complant ကုမၸဏီ က မ်က္ကလဲဆန္ျပာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ၁ဝ ေပ တံတား ၁ စင္းေဆာက္ဖို႔ အမည္ေပါက္ လိုခ်င္လွ်င္ သိန္း ၅ဝ ေပးရ သည္။ ဒီလိုနွင့္ စီမံကိန္းအားလံုးနီးပါး သူတို႔၏ကုမၸဏီမ်ားကသာ ေနရာယူခဲ့သည္။ မီးရထားဝန္ႀကီးဌာနပိုင္ေျမ၊ အေဆာက္အဦေတြဟာလည္း မိသားစုပိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ မိတ္ေဆြမ်ား၏ သတင္းစကားအရ ေျမာက္ဥကၠလာ ခံုးေက်ာ္တံတားအတြက္ စီမံကိန္းအင္ဂ်င္နီယာမ်ားက ဝန္ႀကီးသို႔ သိန္းေပါင္း တစ္ေသာင္းေလာက္ ေပးရေၾကာင္း သိရသည္။

သမီးကလည္း Lucky Flower ? Sunday Mart ? Sakantha ဟိုတယ္ စသည္ျဖင့္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ျဖစ္ လာခဲ့သည္။ ေရွ႕ကဝန္ႀကီးမ်ားနွင့္ အလြန္ကြာပါသည္။ ဘာမွမတတ္ဘူးဟုသာ ေျပာသည္။ သူတတ္သမွ် အားလံုး သူ႕အတြက္ခ်ည္းျဖစ္ေနသည္။ ျပည္သူေတြအားလံုး မသိေသးေသာ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားျဖစ္သည္။ သူ၏ အရည္အခ်င္းမွာ လူယံုေအာင္ေျပာတတ္သည့္ေနရာတြင္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လို လက္ေအာက္ ဝန္ထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ သိေနေသာ္လည္း ျပန္ေျပာခြင့္မရိွ၊ တင္ျပပိုင္ခြင့္မရိွ၊ အထက္လူႀကီးမ်ား အေနျဖင့္လည္း သိသိႀကီးနွင့္ အညာခံေနရသည္မွာ အလြန္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းသည္။

    ကြ်န္ေတာ့္မွာ ခံစားခ်က္ရိွပါသည္။ ဦးေအာင္မင္းက သူတာဝန္ယူခဲ့တဲ့ မီးရထားဝန္ႀကီး ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ပါသလဲ၊ မတတ္ဘူးဟုေျပာၿပီး လက္ေအာက္ကဝန္ထမ္းေတြ အေပၚမွာေကာ ညွာတာ တဲ့စိတ္ထား ရိွခဲ့ပါသလား၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ပညာရွင္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ မတတ္ပါလွ်င္ ပညာရွင္ရဲ့ အႀကံျပဳမႈကိုလက္ခံရပါမည္။ တင္ျပခြင့္လည္းမရိွ၊ ေျဖရွင္းခြင့္လည္းမရိွ၊ မိသားစုကုမၸဏီကို Contract ေပးၿပီး ပညာရွင္ရဲ႕စစ္ေဆးမႈ၊ လက္ခံမႈမျပဳရဘဲနဲ႔ လူႀကီးေတြကို ၿပီးပါၿပီလို႔ တင္ျပလို႔ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ရတဲ့ လမ္းေတြ၊ ဖြင့္ၿပီးေနာက္ တစ္ေန႔မွာဘဲ ေျမသားမေကာင္း၊ ေက်ာက္မျပည့္လို႔ မနိုင္မနင္း အေပါက္ဖာခဲ့ရတာေတြဟာ ဒီေန႔ အထိ အက်ိဳးဆက္ေတြပါလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရဲပါသည္။ အထက္လူႀကီးကို လိမ္ညာတင္ျပၿပီး လုပ္ငန္းေတြ အတင္း တိုးခ်ဲ႕၊ တိုးခ်ဲ႕သေလာက္ ေနာက္ကမနိုင္မနင္း လိုက္လုပ္ေနရေပမယ့္ သူကေတာ့ ဆယ္သက္မက ခ်မ္းသာသြား ခဲ့သည္မွာ အေသအခ်ာျဖစ္ပါသည္။  

ဦးေအာင္မင္း သမၼတရံုးဝန္ႀကီး ျဖစ္သြားေတာ့ ဦးေဇယ်ာေအာင္ ေျပာင္းလာသည္ဟု သိရသည္။ ျမစ္ႀကီးနားတိုင္းမွဴးကလာတယ္ဟုသိရၿပီး KIA နဲ႔ ျဖစ္တဲ့ကိစၥေတြမွာ အေျခအေနမေကာင္းလို႔ တပ္ခ်ဳပ္က သမၼတနဲ႔ ညွိၿပီး အရပ္ဘက္ပို႔လိုက္တာ ဟု ေျပာၾကသည္။ သူလည္း ဘာမွတတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး ဟု လက္ရိွတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဆဲ မိတ္ေဆြမ်ားက ေျပာၾကျပန္သည္။ ဦးေဇယ်ာေအာင္ တစ္ေယာက္လည္း ဘာမွမတတ္၊ ဘာမွ မလုပ္ရေသးခင္ ဝန္ႀကီးဌာနတစ္ခုကို ေျပာင္းသြားျပန္ပါသည္။

    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဝန္ႀကီးဌာနကိုေတာ့ နာမည္ေကာင္းနွင့္ ရိွေစခ်င္သည္။ ယခုလို နာမည္ဆိုးနွင့္ ေက်ာ္ၾကားမႈမ်ိဳးကို မလိုလားပါ။ တစ္ကယ္ကြ်မ္းက်င္တဲ့လူေတြကို ေနရာမေပးဘဲ သူ႕အတြက္ အဆင္ေျပမယ့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၏ ကုမၸဏီမ်ားကိုသာ ေနရာေပးၿပီး ကိုယ္က်ိဳးလုပ္သြားသူ အတၲသမား ဦးေအာင္မင္းမွာသာ တာဝန္ရိွပါသည္။ ယခု ကြ်န္ေတာ္ အရပ္ထဲေရာက္လာေတာ့ သတင္းပိုစံုလာသည္။ Peace Center ကို ထူေထာင္ ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္အေၾကာင္းျပကာ နိုင္ငံေတာ္၏ ဘတ္ဂ်က္ထက္ဝက္ေလာက္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အတြက္ နိုင္ငံေတာ္သမၼတထံသို႔ သြယ္ဝိုက္ေသာနည္းအားျဖင့္ တင္ျပေတာင္းခံထားဆဲဟု သိရသည္။ မိသားစု၌ ဆယ္သက္စားမကုန္ေသာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားရိွေနပါလ်က္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္နိုင္မႈမရိွသည့္လုပ္ရပ္ကို ေတာ္ေတာ္ရံြမုန္း မိသည္။ သူ့လိုလူေတြရိွလို႔လဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီနွင့္ေဝးေနတာ ျဖစ္သည္။ ဝန္ႀကီးဌာနကို ဖ်က္ဆီး ၿပီးေနာက္ နိုင္ငံေတာ္ကိုပါ ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ေျခလွမ္းတစ္ရပ္ဟုသာ ကြ်န္ေတာ္ျမင္ပါ သည္။ မီးရထားစက္ေခါင္းရံု၊ တဲြျပင္အလုပ္ရံုတို႔မွ ကန္ထရိုက္တာမ်ားအေပၚ ေခါင္းေပါင္းျဖတ္ခဲ့သည့္ေဝစုမ်ား၊ လမ္း/တံတားမ်ား တည္ေဆာက္မႈအေပၚမွ ရရိွခဲ့သည့္ေဝစုမ်ား၊ ေဒြးလမ္းတည္ေဆာက္မႈေပၚမွ ရရိွခဲ့သည့္ေဝစုမ်ား၊ ကတိကဝတ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာနွင့္ ခိ်တ္ဆက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ကားပါမစ္မ်ားမွရရိွခဲ့ေသာေဝစုမ်ား၊....မ်ား၊ ....မ်ား တို႔ျဖင့္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနေသာ ဖခင္၊ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့သမီး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မြတ္ဆလင္ဆိုသူကိုပါ သမက္အျဖစ္ အိမ္ေပၚ တင္ထားသည္ဟု သိရသည္။

    ကိုခိုင္ေလး ဆိုသူက အင္တာနက္ေပၚတြင္ ေရးထားတာဖတ္လိုက္ရသည္။

    လႊတ္ေတာ္ကို ဖ်က္ဖို႔လိုသလို ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကိုလည္း ဝန္ႀကီးရာထူးက ျဖဳတ္သင့္ပါသည္။ နိုင္ငံေတာ္ အတြက္ ဘာတစ္ခုမွအက်ိဳးမရိွ၍ ရင္ဖြင့္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။


                                    မီးရထားဝန္ထမ္းေဟာင္းတစ္ဦး